Η ιστορία του σχολείου.

«Την ώρα που η ελευθερία των λαών καταπατείται, ημείς δια της πράξεώς μας αυτής θεμελιώνομεν οίκον αγωγής των πολιτών»

(Φράση που χρησιμοποίησε ο Νομάρχης κ. Χρήστος Κιτσίδης κατά την ομιλία του στα εγκαίνια του Δημοτικού Σχολείου Μαγούλας).

Από τους πίνακες του Υπουργείου Παιδείας, ως έτος ίδρυσης του Δημοτικού Σχολείου Μαγούλας, αναφέρεται το 1850. Σύμφωνα όμως με την έρευνα που πραγματοποίησε ο αείμνηστος Διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Μαγούλας από το 1970 έως το 1975, Μελέτης Θ. Αργυρόπουλος, προκύπτει ότι το Δημοτικό Σχολείο Μαγούλας πρέπει να λειτουργούσε από το 1835 και στεγαζόταν στο σπίτι του Σταυριανόπουλου (Μηλιού).

Το 1910 χτίστηκε σχολείο στο χώρο μεταξύ Ηρώου και Εκκλησίας, στην αριστερή όχθη της Τιάσης (Μαγουλίτσα ή Ποτάμι της Μαγούλας ή Τρυπιώτικο ποτάμι), είχε πρόσοψη στην οδό Μαγούλας ? Αγίας Ειρήνης, με δαπάνες των κατοίκων Μαγούλας και της Εκκλησίας.

Από το 1922 μέχρι το 1926 λειτούργησε και σχολείο θηλέων το οποίο στη συνέχεια συγχωνεύτηκε με το σχολείο αρρένων σε διθέσιο μικτό. Από το σχολικό έτος 1927 ? 1928 η φοίτηση στο σχολείο γίνεται πενταετής και από το επόμενο σχολικό έτος εξαετής.

Από έγγραφα του 1933, προκύπτει ότι το σχολείο είναι ετοιμόρροπο και δεν τηρεί τους όρους υγιεινής, ασφάλειας και διδακτικής. Από τότε ξεκινούν οι προσπάθειες να χτιστεί ένα καινούργιο σχολείο.

Ο πληθυσμός της Μαγούλας αυξάνεται, τα παιδιά πληθαίνουν και έτσι το 1937, το σχολείο προάγεται σε τριθέσιο και για το λόγο αυτό χρησιμοποιούσε ως αίθουσα την κατοικία του ιερέα (κελί), όπου έκανε μάθημα η Πέμπτη (Ε΄) και η Έκτη (Στ΄) τάξη και στο ισόγειο στεγαζόταν το Κοινοτικό Κατάστημα.

Με απόφαση της σχολικής εφορείας στις 22 Μαΐου 1938 επιβάλλεται υποχρεωτικός έρανος μεταξύ των κατοίκων της κοινότητας και μέχρι το 1941 συγκεντρώθηκε το ποσό των σαράντα πέντε χιλιάδων (45.000) δραχμών, τα οποία όμως λόγω του οικονομικού πληθωρισμού κατά την κατοχή, χάνουν την αξία τους και μαζί χάνεται και η ευκαιρία για την κατασκευή νέου Σχολείου.

Όμως η φλόγα για «την θεμελίωση οίκου αγωγής των πολιτών», δεν μπορούσε να σβήσει με τίποτα. Η κοινότητα αναθέτει στην Τ.Υ.Δ.Κ. (Τεχνική Υπηρεσία Δήμων και Κοινοτήτων) τον έλεγχο καταλληλότητας για σχολείο, του κτήματος της κ. Γιαννούλας Ι. Μπούρα, όπως φαίνεται από έκθεση του προϊσταμένου της Τ.Υ.Δ.Κ., στις 17-03-1952 στην οποία μεταξύ  άλλων αναφέρονται: «? εξετάσας επισταμένως το κτήμα Μπούρα, αποφαίνομαι ότι δια την ανέγερσιν σχολικού κτιρίου είναι απολύτως κατάλληλον και η μόνη ενδεδειγμένη θέσις?.».

Στις 31 Μαρτίου 1953, ο Πρόεδρος της Κοινότητας κ. Αναστάσιος Γραμματικάκης δέχεται επιστολή από το σύνδεσμο των Μαγουλιωτών Αμερικής με την οποία του γίνεται γνωστό

ότι η κ. Γιαννούλα Ι. Μπούρα δωρίζει στην Κοινότητα Μαγούλας 3,5 στρέμματα από το κτήμα της για την ανέγερση του νέου σχολικού διδακτηρίου.

 Τα πάντα πλέον έχουν δρομολογηθεί για την εκπλήρωση του σκοπού, εκπονούνται τα σχέδια και το 1954 μπαίνει ο θεμέλιος λίθος του νέου σχολείου.

Στις 25 Νοεμβρίου 1956 γίνονται τα εγκαίνια του νέου διδακτηρίου, το οποίο λειτουργεί ως τετραθέσιο (4/θ) μέχρι το 1963 οπότε προάγεται σε πενταθέσιο (5/θ).

Το 1970 υποβιβάζεται σε τετραθέσιο (4/θ) μέχρι το 1998 όπου με την υπ? αριθμ.: Δ4/412/04-08-1998 απόφαση του ΥΠ.Ε.Π.Θ. που δημοσιεύτηκε στο Φ.Ε.Κ. 825/10-08-1998 τ. Β΄, προήχθη σε εξαθέσιο (6/θ). Με την υπ? αριθμ.: Φ.50/284/53929/Γ1/01-06-2005 απόφαση ορίστηκε ως Ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο.

Σήμερα στο Δημοτικό Σχολείο Μαγούλας έχουν ενσωματωθεί, μετά την κατάργησή τους, τα Δημοτικά Σχολεία: Αγίας Ειρήνης, Λογγάστρας, Σουστιάνων και Τρύπης.